Het is even geleden sinds mijn laatste blog. Voor BIT magazine schreef ik lange tijd maandelijks een blog. Later kwamen daar, heel modern :-), ook de vlogs bij. Voor wie het een beetje gevolgd heeft destijds zal het geen verrassing geweest zijn dat het even wat stil was.
Even in het kort . Ruim 10 jaar lang had ik met heel veel ambitie, energie en plezier gewerkt aan mijn bedrijf. Het prachtige vak van dierenfysiotherapeut stond centraal en al snel stond de agenda vol met afspraken met leuke paarden en dito klanten. Je zou kunnen zeggen dat het goed was zo. Dat was het misschien ook, maar ik wilde méér bijdragen aan de paardenwereld. Aan het welzijn, aan prestaties, aan de manier waarop ruiters hun paarden behandelen, managen en trainen.
Er volgden lezingen, clinics, workshops en uiteindelijk een hele opleiding. Daarnaast bleef ik zelf opleidingen volgen, kregen we twee prachtige dochters en hadden (hebben) we een stal vol fijne paarden. Een fijn leven, een druk leven, maar hard werken was ons niet vreemd. Totdat de man met de hamer, die ik al jaren behendig wist te ontwijken en die mij écht nooit te pakken zou krijgen, toch langskwam.
Van pas op de plaats via piaffe naar perfectie
Ik moest pas op de plaats maken. Keuzes maken. De lopende opleidingen bleven vooralsnog doorgaan, maar de fysiotherapie moest even op een laag pitje.
De pas op de plaats werd echter al snel een piaffe…. Ik leek misschien nog niet vooruit te gaan, maar achter de schermen waren we hard aan het werk om mijn bedrijf en activiteiten te reorganiseren. Daar ging veel energie in zitten. Het was zoeken naar een nieuwe balans, een betere houding. Afstemming, finetuning, optimale harmonie en samenwerking. Zo’n piaffe is zo gek nog niet. Energie, rust, balans, harmonie, kracht en lichtheid. Van daaruit, zo ervaar ik vaak met mijn D’Artagnan, kun je vaak nog fijner vertrekken. Dan voelt alles beter, is er balans, energie, ja soms bijna perfectie. Mijn eigen piaffe bleek ook het begin van een mooie nieuwe start.
Vrije Kür op muziek
Mijn leven is een soort vrije Kür op muziek. Er zitten een aantal vaste onderdelen in, maar ik mag zelf bepalen waar ik de nadruk op leg. Het wel of niet slagen van die Kür heb ik dan ook in eigen hand. Klinkt eenvoudig, toch…?
De afgelopen twee jaar ben ik bezig geweest met het creëren van een nieuwe kür. Eentje waar ik zelf gelukkig van wordt, maar waar ik anderen ook een groot plezier mee kan doen. Een kür waarin mijn sterke punten naar voren komen, maar waarbinnen ook nog ruimte is voor improvisatie.
Mijn mooie gezin vertolkt de hoofdrol, dat staat vast <3. Mijn lieve dochters en Laurens, zij zijn de rode draad en mijn basis.
Sportpaardenbegeleiding
Daarnaast is er een glansrol voor de begeleiding van sportpaarden, waarbij we voor veel meer gaan dan symptoombestrijding. We gaan voor een totaalaanpak. Fysiotherapie en chiropraxie vormen de basis, maar in samenwerking met diverse deskundigen zoeken we naar oorzaken, oplossingen en manieren om een paard echt fijn te laten bewegen. Vrij van pijn en blokkades. Met plezier en met succes. Niks is mooier in de paardensport dan een paard fijn te zien of voelen bewegen. De combinatie van souplesse en kracht en van harmonie en plezier.
Cursussen en opleidingen gericht op paarden
Een ander belangrijk onderdeel van mijn kür is educatie. Ik heb veel geleerd, heb de wijsheid niet in pacht, maar het delen van kennis levert zulke mooie resultaten op. Paardeneigenaren en ruiters hebben vaak het beste met hun paard voor. Ervaring is vaak nog wel aanwezig, maar bruikbare en actuele kennis ontbreekt geregeld. Een ruiter of trainer die inzicht heeft in biomechanica en anatomie, die wat weet van trainingsleer en inspanningsfysiologie of zich verdiept heeft in voeding is veel beter in staat zijn paard verantwoord en gericht te trainen. Niet iedereen hoeft natuurlijk gelijk paardenfysiotherapeut te worden. Losse themadagen, clinics of een jaaropleiding zijn dan ook ideaal om deze groep enthousiastelingen te ‘besmetten’ met dit kennisvirus dat zoveel kan brengen. Leren is leuk, als het maar gaat over waar je passie ligt!
Jantje
En dan is er nog mijn Jantje, ofwel D’Artagnan. 15 jaar wordt hij eind juni. We zijn al 4,5 jaar niet meer op concours geweest, maar hij verdient ook echt een hoofdrol in mijn Kür. Zou het er dan toch nog van komen om ooit een echte Kür te rijden met hem? We zijn op concours gekomen tot en met de Intermediaire 1. Maar zijn piaffe, niet de figuurlijke, maar de echte piaffe, doet hij met twee hoeven in zijn neus. Hij changeert makkelijk, springt inmiddels 6 of 7 eners achter elkaar en laat me soms even geloven dat we het misschien toch weer moeten proberen. Grand Prix rijden zou mooi zijn. Maar dan wel zo dat hij zijn lichaam goed blijft gebruiken en het werk met plezier doet. Gewoon fijn rijden op een trensje. Een score van 70% met een strak paard betekent voor mij niks, als ik ooit Grand Prix rijd wil ik dat op een ontspannen, plezierige manier. Als we dan 60% halen, ben ik al dolgelukkig. En als we daar niet komen is het ook goed. Dat is één van de dingen die ik besloten heb. Ik wil blijven rijden, maar GP is niet het doel. Het doel is om fijn te rijden en mezelf en mijn paard verder te ontwikkelen.
Harmonie
Ik geloof erin dat ik een mooie Kür van mijn leven kan maken. Dat was al zo, maar de balans was zoek. Dit keer ga ik voor een harmonieuze Kür. Geen krachttoer, maar meer souplesse en harmonie. Net zoals ik het zelf graag zie in de dressuursport. Ik heb zelf letterlijk en figuurlijk de teugels in handen. Ik kies de onderdelen, zelfs de muziek en ik mag bepalen waar de nadruk op ligt.
Tijd is echter altijd een beperkende factor. Soms is pas op de plaats goed, maar al snel ga ik via de piaffe weer op weg naar een nieuw soort perfectie 🙂 Dat laatste is nooit helemaal te bereiken en een hakkeltje zo nu en dan is niet te vermijden. De intentie om het zo goed mogelijk te doen is er echter wel! Voor mijn gezin, voor u als klant, voor uw paard, voor u als cursist, voor mijn eigen paarden en misschien inmiddels toch ook voor mezelf.
Trots op ons team en onze nieuwe website
Ik heb het al eerder laten vallen. Een totaalaanpak, samenwerking, dat is waar ik in geloof. Ik prijs me dan ook heel gelukkig en dankbaar dat ik de afgelopen jaren een geweldig team om me heen heb weten te verzamelen. Van gedreven eenpitter onder de naam Paardenfysiotherapeut zijn we uitgegroeid naar een volwassen bedrijf onder de naam Bartels Horse & Health Instituut. Een nieuwe naam die nog beter weergeeft dat het inmiddels om veel meer draait dan dierfysiotherapie ( al blijft dat natuurlijk de basis).
Als team verzorgen we het totale pakket van sportpaardenbegeleiding en educatie. Het Bartels Horse & Health Instituut Team bestaat uit stuk voor stuk fijne mensen, fijne samenwerkingen en een hoop deskundigheid en ervaring.
Trots presenteren we vandaag onze nieuwe website, die deze nieuwe start een gezicht geeft. Neem gerust een kijkje om alles te lezen over onze werkwijze, onze missie, ons team en onze vernieuwde opleidingen.
Nieuwe blogserie
De komende periode zal ik het schrijven van blogs weer oppakken. Regelmatig zult u op onze website een nieuwe blog zien verschijnen. We zullen deze ook delen via onze nieuwe FB pagina Bartels Instituut. De volgende blogs zullen vooral gaan over inhoudelijke zaken. Denk aan een blog over halsproblemen, slotklachten van de knie of ervaringen uit het werkveld. Deel onze blogs gerust als ze u aanspreken! Wellicht kunnen we door het delen van onze kennis en ervaring indirect paarden en hun eigenaren op weg helpen 🙂
Hartelijke groet,
Gisella Bartels
